ราคาเลื่อยยนต์ตามตลาดออนไลน์

ราคาเลื่อยยนต์ตามตลาดออนไลน์

จัดทำโดย

นายกฤษดา    ช่องศรี  58109010156

นายณัฐชนน  โสภา     58109010177

นายณัฐภัทร  แซ่ตั้ง     58109010180

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

การบำรุงรักษา

การบำรุงรักษา

สติลแม้เป็นเครื่องที่ทนต่อการทำงานแต่ถ้าขาดการบำรุงรักษาให้ดีก็สามารถเสียหายก่อนเวลาที่ควรจะเป็นได้ง่าย

การบำรุงรักษา

          เลื่อยยนต์นั้น อาจจะเป็นอุปกรณ์ที่สร้างความสะดวกสบายในการใช้งานในชีวิตประจำวัน อาจจะเป็นเครื่องทุ่นแรงที่ใช้การทำงานในสิ่งปลูกสร้าง การเกษตรที่จะทำให้ลดระยะเวลาการทำงาน ให้น้อยลง แต่ปัญหาที่จะเกิดกับอุปกรณ์อำนวยความสะดวกเหล่านี้ เราควรบำรุงรักษาและศึกษา การใช้งานสิ่งเหล่านี้ให้ถูกวิธี เพื่อให้อุปกรณ์เหล่านี้ได้อยู่กับคุณได้นานที่สุด

1. พูดถึงในเรื่องการผสมน้ำมันอันดับแรก คือการผสม 2T กับน้ำมันเบนซิน ไม่ควรผสม ในถังน้ำมันเด็ดขาด เพราะการระเหยของน้ำมันกับ 2T นั้นมีความเหนียวหนืดต่างกัน ควรผสมในแกลลอนหรือขวดข้างนอก เพื่อยืดอายุการทำงานของคาบู

2. เมื่อการใช้งานของเครื่องหยุดทำงานเป็นเวลานานเช่น 1 อาทิตย์หรือมากกว่านั้น ควรนำน้ำมันที่อยู่ในถังนั้น ๆ ออกให้หมดเพราะการเก็บน้ำมันไว้ในถังนาน ๆ จะเป็นต้นเหตุ ให้สายน้ำมันผุกร่อนได้ง่าย

3. หลังการใช้งานทุกครั้งควรทำความสะอาดผ้ากองที่อยู่ในเครื่องเสมอ เพราะถ้าไม่หมั่น ทำความสะอาดจะเป็นเหตุให้คาบูตัน สตาร์ทติดยาก

4. เมื่อช่วงเวลาทำงานนั้นเป็นเวลาพัก ควรเก็บไว้ในที่ล่ม เพราะจะทำให้ถังน้ำมันผุหรือระเบิดได้

5. ควรตรวจเช็ค น๊อต ฝาครอบบาร์ให้อยู่ในเกณฑ์มาตราฐานอยู่เสมอ

6. อย่าโยนหรือตะแคงเครื่องเป็นเวลานานเกินไป

กฎหมายเลื่อยยนต์

สรุปข้อกำหนดหลักๆ ขอเลื่อยโซ่ยนต์ ที่ถูกกฏหมายไม่ต้องใบขออนุญาต คือ

ตัวเครื่องไม่เกิน 1 แรงม้า

บาร์โซ่ต้องไม่เกิน 12 นิ้ว

ต้องถูกข้อกำหนดทั้งสองส่วน  จะเข้าเพียงข้อหนึ่งข้อใดไม่ได้ จึงจะได้รับการยกเว้น ไม่ต้องขึ้นทะเบียน

เลื่อยโซ่ยนต์ที่ไม่เข้าเงื่อนไขต้องมีใบอนุญาตครอบครองได้แก่

มีขนาดที่เกิน 2  แรงม้าขึ้นไป

ความยาวบาร์มากกว่า  1 ฟุต

ต้องขออนุญาตมีกับป่าไม้(กระทรวงทรัพยากรฯ)

ส่วนที่ขนาดน้อยกว่านี้ เขาเรียกว่าเครื่องตัดแต่งกิ่งไม้

ขนาดนี้สามารถซื้อมาใช้ได้เลยไม่ต้องขอนุญาต

กฎกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม

กําหนดลักษณะเลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์พ.ศ. ๒๕๕๕ อาศัยอํานาจตามความในบทนิยามคําว่า “เลื่อยโซ่ยนต์” ในมาตรา ๓ และมาตรา ๒๓ แห่งพระราชบัญญัติเลื่อยโซ่ยนต์พ.ศ. ๒๕๔๕ อันเป็นกฎหมายที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ประกอบกับมาตรา ๔๑และมาตรา ๔๓ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทําได้โดยอาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ให้ยกเลิกกฎกระทรวงกําหนดลักษณะเลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์ พ.ศ. ๒๕๕๑
ข้อ ๒ “เลื่อยโซ่ยนต์” หมายความว่า
(๑) เครื่องมือสําหรับใช้ตัดไม้หรือแปรรูปไม้ที่มีฟันเลื่อยติดกับโซ่ ซึ่งขับเคลื่อนด้วยกําลัง
เครื่องจักรกลที่ผลิตและประกอบสําเร็จรูปเพื่อการใช้งานที่มีต้นกําลังตั้งแต่หนึ่งแรงม้า โดยมีแผ่นบังคับโซ่
ที่มีขนาดความยาวตั้งแต่สิบสองนิ้ว
(๒) ส่วนหนึ่งส่วนใดที่เป็นส่วนประกอบของเครื่องมือตาม (๑) ดังต่อไปนี้
(ก) เครื่องจักรกลต้นกําลังที่มีการออกแบบตัวเครื่องและอุปกรณ์ประกอบตัวเครื่องให้มีลักษณะ
หรือสภาพเพื่อนํามาประกอบเป็นเครื่องมือตาม (๑) โดยเฉพาะ ที่มีต้นกําลังตั้งแต่หนึ่งแรงม้า
(ข) แผ่นบังคับโซ่ที่มีขนาดความยาวตั้งแต่สิบสองนิ้ว
ข้อ ๓ ผู้ใดมี ผลิต หรือนําเข้าเลื่อยโซ่ยนต์ตามข้อ ๒ อยู่แล้วในวันที่กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ
ให้ยื่นคําขอรับใบอนุญาตตามกฎกระทรวงกําหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขการขออนุญาตและ
การออกใบอนุญาตให้มี ผลิต หรือนําเข้าเลื่อยโซ่ยนต์ และการเปลี่ยนแปลงเลื่อยโซ่ยนต์ให้มีกําลัง
เครื่องจักรกลเพิ่มขึ้น รวมทั้งคุณสมบัติและลักษณะต้องห้ามของผู้ขอรับใบอนุญาต พ.ศ. ๒๕๕๑ และ
ที่แก้ไขเพิ่มเติม ภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ

     หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่เลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์ที่มีเครื่องต้นกําลังตั้งแต่หนึ่งแรงม้าและมีแผ่นบังคับโซ่ขนาดความยาวตั้งแต่สิบสองนิ้ว เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสูงสามารถใช้ในการตัดไม้ทําลายป่าได้ในเวลาอันรวดเร็ว จึงสมควรกําหนดให้เลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของ เลื่อยโซ่ยนต์ดังกล่าวอยู่ภายใต้บังคับของกฎหมายว่าด้วยเลื่อยโซ่ยนต์ และโดยที่การกําหนดลักษณะเลื่อยโซ่ยนต์และสวนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์ ต้องเป็นไปตามที่กําหนดในกฎกระทรวง จึงจําเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ลงชื่อ ปรีชา    เร่งสมบูรณ์สุข

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม

จัดทำโดย

นายกฤษดา    ช่องศรี  58109010156

นายณัฐชนน  โสภา     58109010177

นายณัฐภัทร  แซ่ตั้ง     58109010180

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คู่มือการใช้งานเลื่อยยนต์เบื้องต้น

คู่มือการใช้งานเลื่อยโซ่ยนต์เบื้องต้น

การประกอบและการเตรียมเครื่องก่อนใช้งาน หลังแกะกล่องใหม่

วิธีการใส่บาร์โซ่และการตั้งโซ่ที่ถูกต้อง

1. นำไขควงบล๊อคมาขันน๊อต 2 ตัวนี้ออกก่อนเพื่อใส่บาร์โซ่

2. ใส่โซ่เข้ากับบาร์แล้วนำมาเข้ากับตัวเครื่องดังภาพ

*ฟันของโซ่ให้หันออกตามลูกศรดังภาพ*

3. ใส่ฝาครอบขันน๊อตเข้าตามเดิมเช็คความตึงของโซ่

*อย่าเพิ่งขันน๊อตแน่นเพราะต้องตั้งความตึงโซ่ก่อน*

4. ขันตรงจุดที่ลูกศรชี้เพื่อตั้งโซ่ อย่าให้ตึงเกินไปเพราะเมื่อใช้ งานจริงความตึงอาจทำให้โซ่ ขาดได้ง่าย

เมื่อตั้งโซ่เสร็จ ก็ขันน๊อตให้แน่นตามเดิม

การใส่น้ำมัน

5. ผสมน้ำมัน 2T เข้ากับน้ำมันเบนซิน ผสมให้เข้ากันก่อนเติม ในอัตราส่วน 25 : 1 ส่วน เขย่าผสมให้เข้ากันก่อนเติม

*ทริคง่าย ๆ ใส่น้ำมันจนเกือบเต็มขวด(ที่แถม) + 2T อีก 1 ฝา เขย่าให้เข้ากัน*

6. ใส่น้ำมันเลี้ยงโซ่,หล่อลื่นโซ่ ในช่องที่ใกล้กับบาร์โซ่ ควรเช็คเสมอไม่ให้แห้งหรือเต็มเกินไป

การสตาร์ทเครื่องครั้งแรก(หลังจากการเตรียมเครื่องเสร็จเรียบร้อยแล้ว)

1. ดันสวิทช์ลงเพื่อเปิดโช้คก่อนสตาร์ทเครื่อง

*ระบบคล้ายกับมอเตอร์ไซด์ หากอากาศเย็นหรือชื้น ควรเปิดโช้คเพื่อสตาร์ทได้ง่ายขึ้น*

2. สตาร์ทเครื่องประมาณ 6-10 ครั้งเมื่อเครื่องติด ให้ดึงโช้คขึ้นมาอยู่ระดับที่ 2 (ระดับเปิดทำงานปกติ)

*ไม่ควรดึงแรงจนสุดเชือก ควรฝึกดึงสตาร์ทแค่พอกระตุก เพื่อไม่ทำให้เฟืองสตาร์ทเสียง่าย*

ความหมายของสวิทช์แต่ละระดับ

O ระดับที่ 1 คือการปิดโช้ค,ปิดการทำงาน หรือ ปิดอากาศเข้า

I ระดับที่ 2 คือการเปิดโช้ค ในระดับของการทำงานปกติ

)-( ระดับที่ 3 คือการเปิดโช้คให้อากาศเข้าปานกลาง

I-I ระดับที่ 4 คือการเปิดโช้คให้อากาศเข้ามากที่สุด

*ในการเปิดฝาครอบข้างบนก็จำเป็นต้องดันโช้คมาในระดับที่ 4 ด้วย*

วิธีการล็อคโซ่

วิธีการปล่อยโซ่

จัดทำโดย
นายกฤษดา    ช่องศรี  58109010156
นายณัฐชนน  โสภา     58109010177

นายณัฐภัทร  แซ่ตั้ง     58109010180

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ข้อมูลในการเลือกซื้อเลื่อยยนต์จากผู้มีประสบณ์การใช้จริง

ข้อมูลในการเลือกซื้อเลื่อยยนต์จากผู้มีประสบณ์การใช้จริง

คำถาม
     ท่านที่ซื้อเลื่อยยนต์มาใช้เอง แนะนำหน่อยครับผม 

1  ยี่ห้อ ขนาด ราคา แหล่งผลิต น้ำมันชื้อเพลิง หล่อลื่น
2 งานที่ใช้ ตัดแต่งต้นไม้ขนาดกลาง เช่น ยูคา มะม่วง ไผ่
3  ปริมาณงาน  ไม่มาก แต่บ่อย
เอาว่ายี่ห้ออะไรใช้ดี ต้องราคาสูงไหม ต้องเป็นของยุโรปหรืออเมริกาไหม
ขอบคุณครับ

คำตอบ

 1.     มีหลากหลายยี่ห้อครับ ถ้าถามคนเป็นช่างส่วนมากมักจะเลือกยี่ห้อ มากีต้า
   -  ขนาด ต้องไม่เกิน 2 แรงม้า บาร์เลื่อยต้องไม่เกิน 12 นิ้วถ้าอยากได้มากกว่านี้ต้องขออนุญาตมีกับป่าไม้
   -  แหล่ง ถามร้านค้าประเภทอุกรณ์ก่อสร้าง ร้านขายเหล็ก ในตัวจังหวัดของท่านได้ มีให้เลือกชมมากมาย
   -  น้ำมันเชื้อเพลิง ใช้เบนซิน ครับ และตอนนี้มีแบบใช้ไฟฟ้ามาให้เลือกเสียงเงียบดีมาก ผมกำลังเก็บตังค์จะเอาตัวนี้อยู่ครับ
   -  น้ำมันหล่อลื่นโซ่ก็น้ำมันเครื่องทั่วไป ทั้งเบนซินและดีเซลใช้ได้หมด น้ำมันเครื่องเก่าก็ได้ แต่ไม่ดีอุดตันง่าย
2.   ตัดแต่งไผ่ไม่น่าจะเหมาะนะครับเพราะลำต้นมันเล็กอาจดีดเราได้
3.   ข้อนี้ขนาดความจุของถังน้ำมันไม่ถึง 1 ลิตร บังคับในตัวอยู่แล้ว นำมันหมดถังคนก็ล้าแล้ว ก็พอดีเป็นการพักคน พักเครื่องและเอา         เศษขี้เลื่อยออกจากโซ่และรอบตัวเครื่อง   ปล่อยให้เครื่องเย็นคนหายล้าแล้วค่อยลุยงานต่อ
4.   ขอแถมถ้างานงานเยอะหรือไม่อยากเสียเวลาตะไบโซ่ก็ใหซื้อโซ่หรือบาร์โซ่สำรองด้วย
      จากประสบการณ์ที่ใช้ มากีต้า ราคา 9,500 บาท จำได้เท่านี้ครับ รอท่านอื่นมาเสริม 

จัดทำโดย
นายกฤษดา    ช่องศรี  58109010156
นายณัฐชนน  โสภา     58109010177

นายณัฐภัทร  แซ่ตั้ง     58109010180

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ