การบำรุงรักษา

การบำรุงรักษา

สติลแม้เป็นเครื่องที่ทนต่อการทำงานแต่ถ้าขาดการบำรุงรักษาให้ดีก็สามารถเสียหายก่อนเวลาที่ควรจะเป็นได้ง่าย

การบำรุงรักษา

          เลื่อยยนต์นั้น อาจจะเป็นอุปกรณ์ที่สร้างความสะดวกสบายในการใช้งานในชีวิตประจำวัน อาจจะเป็นเครื่องทุ่นแรงที่ใช้การทำงานในสิ่งปลูกสร้าง การเกษตรที่จะทำให้ลดระยะเวลาการทำงาน ให้น้อยลง แต่ปัญหาที่จะเกิดกับอุปกรณ์อำนวยความสะดวกเหล่านี้ เราควรบำรุงรักษาและศึกษา การใช้งานสิ่งเหล่านี้ให้ถูกวิธี เพื่อให้อุปกรณ์เหล่านี้ได้อยู่กับคุณได้นานที่สุด

1. พูดถึงในเรื่องการผสมน้ำมันอันดับแรก คือการผสม 2T กับน้ำมันเบนซิน ไม่ควรผสม ในถังน้ำมันเด็ดขาด เพราะการระเหยของน้ำมันกับ 2T นั้นมีความเหนียวหนืดต่างกัน ควรผสมในแกลลอนหรือขวดข้างนอก เพื่อยืดอายุการทำงานของคาบู

2. เมื่อการใช้งานของเครื่องหยุดทำงานเป็นเวลานานเช่น 1 อาทิตย์หรือมากกว่านั้น ควรนำน้ำมันที่อยู่ในถังนั้น ๆ ออกให้หมดเพราะการเก็บน้ำมันไว้ในถังนาน ๆ จะเป็นต้นเหตุ ให้สายน้ำมันผุกร่อนได้ง่าย

3. หลังการใช้งานทุกครั้งควรทำความสะอาดผ้ากองที่อยู่ในเครื่องเสมอ เพราะถ้าไม่หมั่น ทำความสะอาดจะเป็นเหตุให้คาบูตัน สตาร์ทติดยาก

4. เมื่อช่วงเวลาทำงานนั้นเป็นเวลาพัก ควรเก็บไว้ในที่ล่ม เพราะจะทำให้ถังน้ำมันผุหรือระเบิดได้

5. ควรตรวจเช็ค น๊อต ฝาครอบบาร์ให้อยู่ในเกณฑ์มาตราฐานอยู่เสมอ

6. อย่าโยนหรือตะแคงเครื่องเป็นเวลานานเกินไป

กฎหมายเลื่อยยนต์

สรุปข้อกำหนดหลักๆ ขอเลื่อยโซ่ยนต์ ที่ถูกกฏหมายไม่ต้องใบขออนุญาต คือ

ตัวเครื่องไม่เกิน 1 แรงม้า

บาร์โซ่ต้องไม่เกิน 12 นิ้ว

ต้องถูกข้อกำหนดทั้งสองส่วน  จะเข้าเพียงข้อหนึ่งข้อใดไม่ได้ จึงจะได้รับการยกเว้น ไม่ต้องขึ้นทะเบียน

เลื่อยโซ่ยนต์ที่ไม่เข้าเงื่อนไขต้องมีใบอนุญาตครอบครองได้แก่

มีขนาดที่เกิน 2  แรงม้าขึ้นไป

ความยาวบาร์มากกว่า  1 ฟุต

ต้องขออนุญาตมีกับป่าไม้(กระทรวงทรัพยากรฯ)

ส่วนที่ขนาดน้อยกว่านี้ เขาเรียกว่าเครื่องตัดแต่งกิ่งไม้

ขนาดนี้สามารถซื้อมาใช้ได้เลยไม่ต้องขอนุญาต

กฎกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม

กําหนดลักษณะเลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์พ.ศ. ๒๕๕๕ อาศัยอํานาจตามความในบทนิยามคําว่า “เลื่อยโซ่ยนต์” ในมาตรา ๓ และมาตรา ๒๓ แห่งพระราชบัญญัติเลื่อยโซ่ยนต์พ.ศ. ๒๕๔๕ อันเป็นกฎหมายที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ประกอบกับมาตรา ๔๑และมาตรา ๔๓ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทําได้โดยอาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ให้ยกเลิกกฎกระทรวงกําหนดลักษณะเลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์ พ.ศ. ๒๕๕๑
ข้อ ๒ “เลื่อยโซ่ยนต์” หมายความว่า
(๑) เครื่องมือสําหรับใช้ตัดไม้หรือแปรรูปไม้ที่มีฟันเลื่อยติดกับโซ่ ซึ่งขับเคลื่อนด้วยกําลัง
เครื่องจักรกลที่ผลิตและประกอบสําเร็จรูปเพื่อการใช้งานที่มีต้นกําลังตั้งแต่หนึ่งแรงม้า โดยมีแผ่นบังคับโซ่
ที่มีขนาดความยาวตั้งแต่สิบสองนิ้ว
(๒) ส่วนหนึ่งส่วนใดที่เป็นส่วนประกอบของเครื่องมือตาม (๑) ดังต่อไปนี้
(ก) เครื่องจักรกลต้นกําลังที่มีการออกแบบตัวเครื่องและอุปกรณ์ประกอบตัวเครื่องให้มีลักษณะ
หรือสภาพเพื่อนํามาประกอบเป็นเครื่องมือตาม (๑) โดยเฉพาะ ที่มีต้นกําลังตั้งแต่หนึ่งแรงม้า
(ข) แผ่นบังคับโซ่ที่มีขนาดความยาวตั้งแต่สิบสองนิ้ว
ข้อ ๓ ผู้ใดมี ผลิต หรือนําเข้าเลื่อยโซ่ยนต์ตามข้อ ๒ อยู่แล้วในวันที่กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ
ให้ยื่นคําขอรับใบอนุญาตตามกฎกระทรวงกําหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขการขออนุญาตและ
การออกใบอนุญาตให้มี ผลิต หรือนําเข้าเลื่อยโซ่ยนต์ และการเปลี่ยนแปลงเลื่อยโซ่ยนต์ให้มีกําลัง
เครื่องจักรกลเพิ่มขึ้น รวมทั้งคุณสมบัติและลักษณะต้องห้ามของผู้ขอรับใบอนุญาต พ.ศ. ๒๕๕๑ และ
ที่แก้ไขเพิ่มเติม ภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ

     หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่เลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์ที่มีเครื่องต้นกําลังตั้งแต่หนึ่งแรงม้าและมีแผ่นบังคับโซ่ขนาดความยาวตั้งแต่สิบสองนิ้ว เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสูงสามารถใช้ในการตัดไม้ทําลายป่าได้ในเวลาอันรวดเร็ว จึงสมควรกําหนดให้เลื่อยโซ่ยนต์และส่วนประกอบของ เลื่อยโซ่ยนต์ดังกล่าวอยู่ภายใต้บังคับของกฎหมายว่าด้วยเลื่อยโซ่ยนต์ และโดยที่การกําหนดลักษณะเลื่อยโซ่ยนต์และสวนประกอบของเลื่อยโซ่ยนต์ ต้องเป็นไปตามที่กําหนดในกฎกระทรวง จึงจําเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ลงชื่อ ปรีชา    เร่งสมบูรณ์สุข

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม

จัดทำโดย

นายกฤษดา    ช่องศรี  58109010156

นายณัฐชนน  โสภา     58109010177

นายณัฐภัทร  แซ่ตั้ง     58109010180

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ